- Kamuoyuna Duyuru…! - 30 Nisan 2023
- 1915 Olayları ve Konuşulmayanlar - 25 Nisan 2023
- Neden Ak Partiliyim? - 24 Nisan 2023
Mahir Akkoyun isimli bir genç tutuklandı ve sonra da serbest bırakıldı.
Mahir, ‘Pahalı mı geldi?’ etiketleriyle ‘hayat pahalılığı’na dikkat çekmek isteyen kendi halinde birisiydi.
Mahir Akkoyun’un tutuklanma gerekçesi ‘Cumhurbaşkanı’na Hakaret’.
Bu tutuklanma süreciyle muhalefet adaylarının ya da Millet İttifakı’nın adaylarına yapılanları ve onlara söylenenleri düşündüm.
Biliyorsunuz İyi Parti binasına silahlı saldırı olmuş ve güya inşaatta bekleyen bekçi hırsız geldi sanmış!
Seyrantepe’de bulunan CHP İstanbul İl Başkanlığı’na da silahlı saldırı yapıldı. Bir araçtan ateş açıldı ve bunu yapanlar sosyal medyada da silahlı saldırıyı yayınladılar.
Olayla ilgili dört kişi yakalanmış ama firari bir şüpheli hala yakalanmamış!
Yakalanacağını da sanmıyorum.
Sinan Ateş’in katilleri yakalandı mı?
Hayır…
Seçimler yaklaştıkça silahlı saldırılar da sıklaştı.
Acaba başka ne tür saldırılar olacak?
Ya da hangi bölgede nasıl bir terör saldırısı vuku bulacak?
Ya da kim, nerede halkı galeyana getirmek için ne tür saçmalıklar yapacak?
Bunların olması muhtemel.
Çünkü seçimlere ‘adaletsizlik’ içinde gidiliyor.
Başkanlık Sistemi’ne geçildi ve devlet yapısının bütün ayarları alt üst oldu. Adeta sistem nasıl çalışacağını bilmiyor.
Türkiye gibi bir ortamda Bakanlar aynı zamanda şirketleri olan insanlar.
Şimdi siz bu şirket sahibi insanların geliri az olan halk için olumlu gelişmeler yapacaklarına inanıyor musunuz?
Açıkçası ben inanmıyorum.
Başkanlık Sistemi ile Cumhurbaşkanı’nı halk seçecek.
Cumhurbaşkanı seçimlere aday olarak katılacak.
Türkiye bunu hiç yaşamamıştı.
Cumhurbaşkanı dendiğinde ‘halkı bütün olarak kucaklayan, toplumun bazı kesimlerini ötekileştirmeyen, ağırlığı olan’ bir makam akla gelirdi.
Artık böyle bir durum yok.
Bu gariplikten rahatsız olunmuyor.
Bir de bunun üzerine adaletsiz bir yarışın olduğu bir seçim olacak ve bunu da kimse yadırgamıyor.
Cumhurbaşkanlığı’nın ve devletin bütün imkanları bir tarafta, muhalefetin kendi imkanları diğer tarafta.
Madem seçim olacak.
Cumhurbaşkanı da aday, o halde istifa etmesi ve devletin imkanlarını kullanmaması kendisinden beklenir.
Şimdi gelin tersini düşünelim.
Kemal Kılıçdaroğlu Cumhurbaşkanı olarak seçimlere girse ve Tayyip Erdoğan da muhalefetin adayı olsaydı…
‘Seçimler adil değil, devlet dindarların ve muhafazakarların hakkına tecavüz ediyor, böyle seçim olmaz’ diyerek o kadar çok mağdur edebiyatı yapılırdı ki…
Durum tam aksi olsaydı emin olun bunlar olurdu.
Haklı olduğumun göstergesi olarak Melih Gökçek’in birkaç Tweetini paylaşayım.
Durum bu.
Dindar olduğunu söyleyenlerin hali de bu…
Sevgi ve Bilgiyle kalın
Cumhurbaşkanlığı parlementer sistemde siyaset üstü idi şimdi siyaset çarkı içinde sıradan değersizleşen bir kurum olma yolunda gidiyor.
Seçim sisteminin adaletsizliği ise tam bir çıkar meselesi, muhalefette iken karşı çıkan iktidara gelince aynı düzeni hatta daha da avantajlı hale gelerek devam ettiren bir sistem çarkı devam edip gidiyor. Bu duruma da şaşırmamak gerekir, bizim siyaset anlayışımızda söylediğinin tersini yapmak, yatığının tersini söylemek gibi bir marifetimiz var.
Atılan bu twetlerin benzerlerini muhalefet tarafından atılsaydı acaba ne olurdu? olmaydan Adalet bunun neresinde?
Aslında eski başkan bu hareketiyle kendi seviyesini düşürmekten başka bir işe yaramayacağını görememiş olması da ayrı bir tuhaflık. İşte siyasetin düştüğü durumu gösteriyor. Siyasete ve Siyasetçilere güvensizliği seçim önceleri çok bariz bir şekilde siyasetçilerin hal ve hareketleri belirleyici oluyor. Asıl işin garip tarafı ise, güvenilir kurumlar arasında siyaset en alt sıralarda olmasına rağmen Ülke yönetiminde en yetkili kurum olması.