Biz hiç kimsenin penceresinden bakmazken 

Aslında biz kimsenin özeliyle ilgilenmeyiz. Ne yaşamak isterlerse yaşasınlar. Bu onların özelidir ve istedikleri tercihle yaşarlar diye bakan değerler sahibiyiz. Ki maalesef onlar bize kendi istedikleri yaşam biçimini dayatıyorlar. Hatta Atatürk için en başta neler yazıp neler söylüyorlar. Ona bağlı olarak kadınlar için neler neler yazıp söylüyorlar. Perdesiz ev vs. gibi…. Bunun yanı sıra bir defadan bir şey olmazcılıkları bir tarafa….sürekli insanlarda yara açmak ve incitmek üzerinden siyaset yapma anlayışları….. 

İSTANBUL SÖZLEŞMESİ için ise yaptıkları ortada. Ki aşağılayıcı üslupları ve değersizleştirmeci yanları insanları böğründen yaraladı. 

Gönül isterdi ki barış içinde sessiz sakin gelecek konusunda kaygısı olmadan el ele yaşanılsın. Ötekileştirmeden hep birlikte hep beraber olarak güneşi hep birlikte karşılayıp ve hep birlikte uğurlayan…..

Böldüler bitirdiler. Ve bizim insanın en çok değer verdiğimiz özeline birkaç söz bile söylememizin zül olduğu halde mizah yapılmasına ve onu kullanmamız ve gülmemiz…. 

Bize ne oldu, kendi değerlerimizden ve savunduklarımızdan yola çıktık kendimizden vaz geçip kendimizi vurduk……

Düşündüm ve bizi bu hale getirdiler. Seviyeyi ne yazık ki vasatlar belirliyor bizi kendi dünyalarının karanlık kuyularına çöp gibi düşmemize neden oluyorlar…

Onların kara kuru çöllerine düşen birer çöp oluyoruz. 

Üzgünüm…….

Ama ümidim var

Üzgünlüğüm de normal

Ümidim ise 

Gençliğin güzel gelişi 

Haykıran sesi….

Biz neyi savunuyorduk

Nasıl çıktık

Bu iddialarımızdan

Bizi kendimizle

Çeliştirdiler 

Kendi dediklerimize 

Kendimize karşı 

Utandırdılar

Azap yaşattılar

Geliyor 

Gençlik

Gelip durur

Ve

Gelmekte

Geldiğinde

Görüşeceğiz 

Gidenle