Ga-Fil

Siyaseten sahne almaya başladığın an; sevene de sevmeyene de davetiye çıkarıyorsun, demektir.

Evet, biz (yani ben) her ne kadar sevda değil de dava için yola çıktık desem de yine bu bir siyaseten çıkıştı. Bu nedenle dostum da, düşmanım da sevenin de sevmeyenin de olur haliyle.

Gerek bireysel yaşamımda gerek örgütlü ve partili mücadelemde ve gerekse partiyi bıraktıktan sonra da sevenim ve sevmeyenim oldu. Ben mülayim bir insan değilim. Çatışmalı bir kişiliğim var. Ve bu benim –İslamcıların değimiyle- fıtratımın gereğidir.

Bir gün uzak diyarlardan, ta İskandinav ülkelerinin birinde bir telefon aldım. Adı Galip Gafil. Sonra ben ona hep Ga-fil, dedim çünkü gerçekten bir Ga-fil’di.

Ga, Kürdçe Öküz, Fil de zaten fil’dir. Ve benim seven ama dişleri boğazındaki dostum, öküz ve fil karışımı bir karakter sahibi ve cüsse olarak da öyleydi.

Hasılı, bir ara ben Mersin’deyim, benim Gafil bu sefer İzmir-Çandarlı’dan çıktı. Ve kerhen de olsa davet etti. Benim de denize ve deniz havasına ihtiyacım vardı. Bir de elimdeki eserimi düzeltmem gerekirdi. Kalkıp İzmir-Çandarlı’ya gittim.

Mêro Gafil karşıladı.

Arabasına bindirdi.

Dağ başındaki villasına götürdü.

Bir de baktım mini minnacık sarışın bir İzmirli hatuncukla beraber. Bizim Gafil bulmuş birini.

Yer hoş, hava iyi. Ama İzmirli kadın nahoş. İlk yemekte Kürdlükten birbirimize girdik mi? O da normal ama beni Kiro, Gafil de İzmirli karıyla birlikte ve onu destekliyor. Tepem attı. Kadına değil, benim hanzo ve de Kiro Gafil’e.

İçimden ‘’Bu kadın bana, sana, Kürd’e hakaret ediyor ve sen onunla oluyorsun’’

Bir laheylülwela çektim.

Aylardan ramazan.

Çandarlı’ya indik.

Beni eski bir JİTEM’ciyle tanıştırdı. Ve tanıtırken ; ‘’Aha bak bu da senin gibi eli kanlı PKK’lı’’ demesin mi? 

Hayda!.

Dayanamadım.

‘’Bi dursana  sen. Sen ne dedin?’’

‘’Eli kanlı,PKK’lı…’’

‘’Madem öyle niye benimle oluyorsun?’’

‘’Ben olmadım. Sen kendin geldin.’’

‘’Tamam. Akşam gelip eşyalarımı alıyorum’’ dedim.

Çekip gittim.

X

Dışarda birkaç sigara içtim.

Bereket ‘’Gavur Memleketi’’ kimse Ramazan’da niye içiyorsun demiyor.

Sahilde yürüdüm.

Sinirlerim yatıştı.

Arkadaşıma gelip beni alması için söyledim.

Akşam yemeği için bir restorana gittim.

Oturdum. Pizza özlemiştim. Siparişimi verdim. Coca Colamı yudumlayarak pizzamı yerken; yer yokluğundan bir kadın 

‘’Oturabilir miyim?’’ dedi.

‘’Hay hay.. Buyrun. Hatta Pizza’ya devam edebiliriz. Size ne isterseniz gelsin.’’

‘’Hayır. Ben niyetliyim. İftarı bekleyecem’’

İçimden hoppala. Kel başa şimşir tarak.

Hem kel hem fodul. Saç açık, memeler dışarda, kısa etek ve sarışın tam bir artistik hava ama bir yandan da Müslüman. Eh dedim sen de hoca, bu Kemalist Müslümanlardan, elleşme, dedim.

Kadını izliyorum.

Çantasından bir eşarp çıkardı. Başına bağladı. Ellerini kavuşturdu. Gözlerini kapatıp dua gibi bir şeyler mırıldanıyor.

Sordum.

‘’Bir soru sorabilir miyim?’’

‘’Tabi. Hayhay. Buyurun.’’

‘’Oruçlusunuz galiba. İslam’ın ve İmanın şartları kaç?’’

Düşünür gibi yaptı. Güldü.

‘’Ay bilemeyeceğim valla.’’

‘’Ama oruçsunuz ve ramazan ayındayız.’’

‘’maalesef öyle.’’

‘’Peki oruç tutmak, imanın mı? Yoksa İslam’ın mı şartı?’’

‘’Bakın ben bu şeyleri bilmem. Bildiğim Ramazan ayında oruç tutulduğudur. Anne annnem tutardı. Ben de rejim yapmak için tutuyorum.’’

‘’Anladım. Ha o nedenle böyle zarif, narin ve incesiniz. Kutlarım. Ha bak hurma da geldi. Çorba da. Ben çay alıp sigara içeceğim. Umarım sizi rahatsız etmem.’’

‘’Ay ne demek şekerim. Siz çayınızı sigarınızı elbette içebilirsiniz…’’

Ve hayatımda böyle bir Ramazan orucu tutan da bu Gafil sayesinde tanıdım.

Arkadaşım birkaç saat uzak yerden geldi. Gece zor bulduk Gafilin şatosunu. Çantalarımı aldım ve ona görünmeden ayrılıp gittim. Çünkü ben alt katta bahçede yatıyordum.

Gafil ve uzatmalı sevgilisi ise yukarıdaydılar.

…..

16. Nisan. 2023