Sizi oraya getiren kuvvet öyle mi istedi? 

Aslına bakarsanız bir süredir masanın tadı zaten kaçmıştı.

Neredeyse rakı masasına dönüşecekti ki;

İmdadımıza İYİ Parti Genel Başkanı Meral Akşener yetişti.

Tekme tokat daldığı masayı kendince yerle bir etti.

Gerekçe, “İYİ Parti bir kıskaca alınmış, bir dayatmaya mecbur bırakılmış.”

Ahmet Kaya‘nın ‘Arka Mahalle’de söylediği gibi;

“Başıma neler geldi sana diyemedim

Beni kaç kere dövdüler

Adını söylemedim”

Ama bizim tüm bu olanlardan haberimiz dahi olmamış.

Akşener, Japonlara özgü harakiri yaptı.

Bu sayede masaya bir hareketlilik, canlılık, irkilme, silkilme geliverdi.

Niyet etmişse bir insan dağıtmaya, eninde sonunda bu amacına ulaşıveriyor.

Daha önceleri siyasette esas sorunun ‘güven unsuru’ olduğunu yazmıştım.

Hangi ortama gittiysem sürekli Akşener’e karşı bir güvensizlik ve mesafeli bakış vardı.

O hissiyat bugün ete kemiğe büründü.

Hazır güven demişken; 

Adamın birisinin çok kıymetli, güzel bir atı varmış. 

O ata gözü gibi bakarmış. 

Binmesi için hiç kimseye müsaade etmezmiş.

Kötü niyetli biri, bu atı çalmayı aklına koymuş.

Önce atın sahibi ile dostluk kurarak dostluğu bayağı bir ilerletmiş. 

Söz ve davranışlarıyla onun üzerinde güzel bir izlenim bırakmış.

Aradaki dostluk ve güven iyice pekişince bir gün at sahibinden, binmek için atı istemiş.

O güne kadar hiç kimseye atını teslim etmeyen adam, çok güvendiği bu dostuna atını vermiş.

Kötü niyetli adam, ata biner binmez olumsuz düşüncesini açığa vurmuş. 

Kendisiyle kurduğu dostluğu bu atı çalmak için yaptığını söylemiş.

Bu itiraf karşısında at sahibi şoke olmuş.

O gün için atın değeri bin liraymış. 

At sahibi, hırsıza büyük bir para teklif etmiş:

– Sen bu atı çalıp götürme, ben sana on bin lira vereyim, demiş.

Hırsız şaşırarak:

– Sen bu parayı niye bana veriyorsun? O parayla bunun gibi on tane at satın alırsın.

At sahibi, şu düşündürücü açıklamayı yapmış:

– Sen bu atı çalmakla, sadece atı alıp götürmüyorsun. Benim insanlara olan güvenimi, iyi niyetimi de birlikte alıp götürüyorsun. Bu at giderse, bir daha ben, hiç kimseye güvenmem, iyi niyet besleyemem. Herkese şüphe ile bakarım. Onun için sana bu parayı teklif ediyorum. Param gitse de hiç olmazsa, insanlara olan güvenimi, iyi niyetimi kaybetmemiş olurum. (Kaynak: edebiyatsultani.com)

İşte bugün Sayın Akşener’in yaşattığı tam da budur.

Altılı Masa’ya olan güveni, iyi hesaplanmış veya hesaplanmamış bir manevrayla yerle bir etmiştir.

Olmaz ya hani olurda masaya geri dönmesi halinde kaybedilen güveni tekrar nasıl geri getirecek? 

Siyasi geçmişine baktığımızda çok kapılar dolaştığı anlaşılıyor.

1995 DYP.

2000 Anavatan Partisi.

2001 AK Parti.

2007 MHP.

2017 İYİ Parti.

Peki bundan sonra ne olacak?

Akşener’in siyasi hayatı, ileri sürüldüğü gibi bitiş çizgisine mi geldi?

Masadan kalkan Akşener’in bundan sonraki rotası saray mıdır?

Ankara’da işlenen Sinan Ateş cinayeti sonrası MHP yüzde 7 barajını aşamayacak mıdır?

Seçim sonrası İYİ Parti, Cumhur İttifakı’nda MHP’nin yerini mi alacaktır?

Şu an iktidarın her yaptığını onaylayan hatta ondan daha fazla tepkisel olan MHP’nin yerine geçmesi halinde İYİ Parti, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın hareket sahasını kısıtlama görevi mi üstelenecektir?

En önemli soru:

Siyaseti kim veya kimler dizayn etmeye çalışmaktadır?

Şayet varsa öyle birileri, Akşener’i oraya getiren kuvvet, CHP lideri Kılıçdaroğlu’nun Cumhurbaşkanlığı adaylığına karşı mıdır? 

Bu ülke ilk kez krizle karşılaşmıyor elbet.

Bizim meşhur Anayasa kitapçığı fırlatma krizimiz de vardı.

19 Şubat 2001 Pazartesi tarihli Millî Güvenlik Kurulu toplantısında Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in Başbakan Bülent Ecevit’e Türkiye Cumhuriyeti anayasa kitapçığını fırlatması.

Bülent Ecevit, Devlet Bahçeli ve Mesut Yılmaz ile birlikte krizi kamuoyuna açıklamıştı. 

Bu siyasi kriz sonrası malum.

2001 ekonomik kriz. 

3 Kasım 2002’deki genel seçimlerde MHP yüzde 8,35, ANAP yüzde 5,12 ve DSP yüzde 1,22 oy alarak barajın altında kaldı.

Bakalım masa krizinin siyasi, ekonomik ve toplumsal sonuçları nasıl olacak.