- Her gün neden domates yemelisiniz? - 29 Nisan 2023
- İnsanların bekarlığı tercih etmesinin sebepleri! - 29 Nisan 2023
- Ruh sağlığını olumsuz anlamda etkiliyor! - 29 Nisan 2023
Edebiyat dünyası zaman zaman sonsuza dek kaybolan eserlerin varlığıyla sarsılır. Bu güne kadar kayıp olan kitaplar dünyanın her yerindeki okuyucular için üzüntü verici bir durum… Üstelik şimdiye kadar var olduklarına dair de hiçbir kanıt bulunmuyor.
Robert Louis Stevenson / Dr Jekyll ve Bay Hyde’ın Garip Vakasının İlk Taslağı (1886)
Edebiyat dünyası için önemli bir taslak olduğu düşünülebilir. Var olan seçeneklerin ikisi de taslağın yandığıyla sonuçlanıyor. Önemli anlatılardan biri Stevenson, bu taslağı 3 gün içinde yazdı. Bunu tetikleyen de muhtemelen tüberkülozdan muzdarip olmasıydı. O zaman ilaç olarak kokain reçete ediliyordu. Eşi Fanny bu taslak için Stevenson’ın sayfaları ateşe atmasına neden olan alegoriyi kaçırdığını ifade etti. Daha sonra üç gün için de taslağı tekrar çılgınca yazdı. Üvey oğlu Lloyd Osbourne’nun anlattıkları da bunu destekliyor…
Bir diğer anlatıya göre ise Stevenson değil, eşi Fanny’nin taslağı yakması üzerinedir. Fanny taslağı okumuş ve arkadaşına mektup yazarak ”tamamen saçmalıklarla dolu bir sorguydu, size gösterdikten sonra onu yakacağım” diye yazdı. Sayfaları kimin ateşe verdiğinden emin olamayabiliriz ama kesin olan bir şey var: Stevenson’ın ikonik karakterine ilk bakışını sonsuza dek kaybetik…
Sylvia Plath / Çift Pozlama
Sylvia Plath, 1963 yılında öldüğü sırada; kocası sadakatsiz bir kadın hakkında yarı otobiyografik bir roman üzerine çalışıyordu. Bu çalışmanın da ne olduğuyla alakalı çeşitli anlatılar mevcut… Bunlardan bir tanesi kaybolduğu üzerine, bir diğeri ise çocuklarının okumasını istemediği için kendisinin yaktığı üzerinedir. Bu bilgi de Plath’ın kendi not defterinde yazıyordu.

Ernest Hemingway’in İlk Öykülerinin Çoğunluğu
1922 yılında henüz bir kurgu eseri yayınlanmamış olan Ernest Hemingway, çok kötü bir durum yaşadı.. Yazdığı neredeyse her şeyi kaybetti. Anlattığına göre tren yolculuğu sırasında çalındı. A Moveable Feast (1964) adlı anı kitabında, ilk karısı Hadley’nin tüm el yazmaları ile bir bavul hazırladığını ve daha sonra onu karşılamak için Fransa’dan İsviçre’ye götürdüğü trende çalındığını anlattı. Öykülerinden yalnızca ikisi kurtulmuştu. Kayıp el yazmaları arasında I. Dünya Savaşı’ndaki deneyimlerine dayanan bir roman vardı.
Lord Byron’ın Anıları
Lord Byron 19 Nisan 1824’te öldüğünde, anılarının el yazması üzerine bir soru işareti asıldı. Byron’un kötü çocuk itibarı göz önüne alındığında, anıları okumuş olan arkadaşları ve ailesi, bunların yayınlanmasının gerekip gerekmediğini sorguladı. Byron’ın arkadaşlarından birinin günlüğüne yazdığı gibi, eseri okuyan bir editör “bütün anıların sadece bir genelev için uygun olduğunu ve yayınlanırsa Lord B.’yi sonsuz rezilliğe lanetleyeceğini” söyledi.
Byron’ın ölümünden bir aydan biraz daha kısa bir süre sonra, 17 Mayıs’ta bir grup konuyu tartışmak için Byron’ın yayıncısı John Murray’in ofisinde toplandı. Günlerce süren tartışmalardan sonra, en sonunda onun anılarını yok etmeye karar verdiler; sayfalar ateşe atıldı. Byron’ın hayatının müstehcen ayrıntılarını sildi ve o zamandan beri “edebiyat tarihinin en büyük suçu” olarak bilinen şey işlendi.

Homeros / Margitler
En büyük kayıplardan biri, genellikle Homeros’a atfedilen ve yalnızca birkaç dizesi günümüze ulaşan sahte destansı bir şiir olan Margit’lerdir. Aristoteles, eseri Homeros’un trajik şiirleri kadar yüksek sıraladı: “İlyada ve Odysseia trajedilerimiz için nasılsa, Margitler de komedilerimiz için öyle” dedi.
Kaynakça: