- İran ve Türkiye ne yapmalı? - 21 Ocak 2020
- Adil Düzen Partisi - 30 Aralık 2019
- Çin, Dünya ve Ortaklık Sistemi - 2 Aralık 2019
Ülkede iki merkez siyaset yapmaktadır; biri ordu, diğeri sermaye. Karargâhları vardır. Birbirlerine oyun oynarlar. Ak Parti’yi iktidara ordu getirdi. Sermaye onu Erbakan’a karşı hazırlarken ordu erken davrandı ve onu iktidar etti. Sermaye Erdoğan’ın seçimi kazanacağını anlayınca ABD’ye davet etti. Bazı şartları ileri sürerek desteklediğini bildirdi. Böylece Erdoğan sermayenin onu iktidar ettiğini inansın istedi.
O ise ordu ile beraber oldu, onu devre dışı bıraktı. Gül’ü başbakan yaptı. Yüksek Seçim Kurulu’na ordu etki etti. Erdoğan’ı başbakan yaptı. Cumhurbaşkanı seçilirken Gül’ü önerdi. Araları açıktır sandı. Gül ise partisi ile arayı açmadı.
15 Temmuz isyanı ile Müslümanlar arasına nifak girdi. Ak Parti Sermaye’nin oyununa geldi ve Ak Parti’nin kurucu kadrosunu tasfiye etti.
Anayasa değişikliği gerçekleşti. Erken seçime gelindi.
Sermaye tuzaklar kuruyor. Ordu da tedbirler alıyor. Ak Parti ile ordu arasında bir ayrılık görülmüyor. Biri güvenliği istediği gibi sağlıyor, diğeri Sermaye’nin istediklerini yapar görünüyor. Sadece Sermaye Olağanüstü Hal (OHAL) ile İslami faaliyetleri frenliyor. Yayı sitemizin ortalama 2000 seminer okuyucusu varken, 200’e düşüyor. CHP dönemindeki baskılar şekil değiştirerek yeniden başlıyor.
Erken seçimi Sermaye neden istiyor?
Sermaye bütün partilerin milletvekilleri adaylarını hazırladı. Her ilin listesi bellidir. Ak Parti teşkilatının böyle bir hazırlığı yoktur. Sonunda yüzde sekseni o listeye yerleşir. Çünkü birinde planlanmış liste var, sende ise yok veya henüz belli değil. Sonunda Meclis’te Sermaye’nin hazırladığı liste yer alır. Bu liste zannedildiği gibi kötü insanlardan oluşmaz. Ne var ki yenilerden oluşur. Hiç beklenmeyen kimseler milletvekili olurlar. Eski kadro şüpheli haldedir. Hepsi Fetö’cü veya Gül’cüdür. Meclis’te Sermaye’nin koyduğu milletvekilleri Erdoğan’ın her dediğini yapar görünürler ama Sermaye’nin dediklerini yaparlar. Çünkü Sermaye’nin ne yapılacağına dair planı ve projesi vardır. Ak Parti’nin o seviyede planı yoktur. ‘Başkan böyle karar verdi’ denir ve kimin karar verdiği bilinmeden uygulamalar yapılır.
Asıl sorun; seçimden sonra ne olacaktır? Erdoğan Cumhurbaşkanı olacaktır. Ne var ki değişik görüşlü milletvekilleri Meclis’e girecek, Ak Parti’nin ekseriyeti temin etmesi sorunu ile karşılaşılabilecektir. Ekseriyeti temin etse bile Ak Parti milletvekillerinin belki çoğu Sermaye’nin gönderdiği kişiler olacak, etki altına alınabilecek bir kadro gelmiş olacaktır.
Büyük bir ihtimalle Erdoğan Yüce Divan’a gönderilmeye çalışılacaktır. Anayasada bu maddenin yer alması, cumhurbaşkanının sorumsuzluğunun kaldırılması, sıradan suçlardan bile muhakeme edilebilir hale gelmiş olması bunun hazırlıklarıdır. Bizler bunu o zaman görmüş ve ikaz etmiştik ama hiç kulak asılmamıştır. Adım adım tehlike kapıda görünmektedir.
Bütün bu tespitlerime rağmen fazla bir endişe duymuyorum. Daha önce yazmış, kurucu kadroyu sayarak bunlar arasında ayrılık olmazsa Ak Parti’ye bir şey olmaz demiştim. Erdoğan ne yaptı? Kendisine sadık kurucu kadroyu tasfiye etti. Kendisi kendisine bir önceki seçimlerde aşırı saldırılarda bulunan devlet Bahçeli’nin kucağına düştü.
Ordu Ak Parti’nin yanındadır. Türk ordusu çok güçlü bir ordudur. Ayrıca halkın en güvendiği kurumdur. Bütün bu tuzaklarına rağmen Sermaye 15 Temmuz’da olduğu gibi hüsrana uğrayacak, kendi sonunu hazırlayacaktır. Bu itibarla erken seçime seviniyoruz. Herkes bir an önce yerini bilmelidir. Bizler zaten her hâlükârda Adil Düzen çalışmalarımıza devam ediyoruz.
Bizler Ak Parti’den şikâyetçi değiliz. Tersine, Ak Parti’nin gideceğinden endişeleniyoruz. Diğer parti yöneticilerinin kötü kimseler olduğunu da söylemiyoruz. Onları da Erdoğan kadar ülkeyi düşünen kimseler kabul ediyoruz. Ne var ki Ak Partililerin yönetme ilimleri yeterli olmadığı gibi onların durumu da benzerdir, diyoruz. Bununla beraber yine en çok İslam düzenini bilenler Ak Partililerdir. Ayrıca diğerlerinin iktidarı götürecek veya alacak güçleri de yoktur. Hepsi ittifak etseler bile aralarında bulunan derin çatlaklar hatta uçurumlar nedeniyle ülkeyi yönetecek durumda değillerdir. Aslında Sermaye iktidara olduğu kadar onlara da düşmandır.
