- İzmir Ödemiş Belediye Başkanı Mehmet Eriş: Sıra Dışı Bir Belediye Başkanı, Bir Halk Adamı - 16 Şubat 2023
- Veysi Dündar’ın Korona Söyleşileri – Mehmet Ali Güller: “ - 5 Eylül 2021
- Her derde deva ‘Tarçın’ - 18 Ekim 2020
Sosyalist Parti (SP) geçtiğimiz parlamento seçimlerinden oldukça güçlü çıktı ve hükümeti tek başına kurmayı başardı.
Bu kadar politik güce sahip olmasına rağmen, SP ve onun lideri Edi Rama oldukça zor durumda.
Bu durum partisinden kaynaklanmıyor. Edi Rama adeta “güç zehirlenmesi” oldu. Uzlaşma ve işbirliği için gücünü kullanması daha uygun iken, hatta bu tarzın kendisini daha da güçlendireceği açık iken, Edi Rama elde ettiği gücü “ben yaptım oldu” tarzında kararlar almada ve muhalefeti dikkate almamada kullanmayı tercih etti.
Hükümeti tek başına kurabileceği ortaya çıkınca, Edi Rama, 2013’den beri koalisyon ortağı olan LSİ’yi hükümete dahil etmedi.
Arnavutluk siyasi uzlaşıyı gerektiren bir ülke, Edi Rama’nın bu hareketi onu yalnız bıraktı ve bütün eleştirilerin hedefi haline getirdi. Edi Rama güç birliği ve daha yaygın politik zemine oturan bir hükümet kursa idi, hem hükümeti politik yönden daha güçlü olacaktı, hem de istikrarın artmasına katkı sağlanacaktı.
Arnavutluk’a uzun yıllardır siyasi istikrarsızlık hakim. Bu, hükümetleri başarısız kılan en önemli etken. İlaveten Arnavutluk’un uluslararası ilişkilerini ve AB ile geliştirdiği süreci son derece olumsuz etkiliyor.
Politik ortamda hiçbir iyileşme elde edilememesi ve demokrasi ve hukukun üstünlüğünün sağlanamaması üzerine, Avrupa Birliği (AB) Arnavutluk ile olan görüşmeler sürecini dondurdu. Halbuki ümitler böyle değildi. Siyasi dialog ve işbirliğinin artması ve oluşan demokratik ortamdan yararlanarak süratle AB’ne girişin gerçekleştirilmesi idi.
Edi Rama’dan beklenen, güçlü bir iktidar olarak, diğer siyasi partilerle işbirliği yapıp AB görüşmelerin yolunu açmak idi. Ama Arnavut inatçılığı bu konuda da çalıştı ve çok kolayı değil, çok zoru tercih etti.
Sadece birkaç hafta önce, Almanya Dışişleri Bakanı Sigmar Gabriel’in de aralarında yer aldığı Batılı üst düzey yetkililer, Arnavutluk’u ülkenin kaosa düşebileceği konusunda uyarıyorlardı.
Demokratik Parti genel başkanı Lulzim Basha partisini parlamentodan çıkartma ve taraftarlarını sokaklara doğru yürüterek seçimleri boykot etme tehdidinde bulundu.
Arnavutluk’u 4 ekimde ziyaret eden Luksemburg Dışişleri Bakanı Jean Asselborn, “Arnavutluk’un kolay adımları var, bu adımları atmayı başarırsa, 2018 yılı hepimizin sevinebileceği, görüşmelerin yeniden başlatılması yılı olabilir” diyerek, Arnavutlar’a hem ümit verdi, hem de işin kolayını gösterdi.
Edi Rama’nın hala şansı var; daha uygun bir hükümet kurmak ve hukukun üstünlüğü konusunda, mahkemelerin adil olması konusunda yeni adımlar atabilir ve ülkeyi istikrara kavuşturabileceği gibi, AB ile olan görüşmeleri 2018’de yeniden başlatabilir. Aslında hiç de zor değil, ama bilmiyorum 2 metre boyu ile dikkati çeken “eski şöhretsiz artist” ülkesini mi seviyor, kendi menfaatlerini mi? Bunu hep birlikte göreceğiz.
Küçük bir tarihi hakikati sizlere açıklayayım da mesele daha açık ve aşikar olsun. Evliya Çelebi malumunuz, onun İstanbul’u anlatan kitabında, sadrazamları anlattığı bölümde, “övünmek gibi olmasın, Arnavutlar Osmanlı İmparatorluğunda %50-60 oranında sadrazamlıklarda ve bürokraside etkili olmuştur”, dedikten sonra, “o da inatçı bir Arnavut idi” diye bir sadrazamı tanımlıyor. Yani biz Arnavutların inatçılığı 500 yıldan fazladır net olarak biliniyor.
Hayırlısı inşallah.
Arnavutluk’u 1990 dan buyana yakından takip ederim, yazarın da belirttiği gibi mesele kişisel yapıları ile çok alakalı,
benim korkum konunun mafya grupları ile de alakalı olması, zira demokrasi-hukukun üstünlüğü-mahkemelerin bağımsızlığı bu tür grupların varlığına son verecek
tedbirlerin alınmasına kapı açacak, uluslararası işbirliğinin güçlenmesine katkı sağlayacak
maalesef arnavut siyaseti bu sarmaldan kurtulamıyor. sali berişa da aynı şekilde muhalefete söz hakkı tanımayan bir yol izliyordu. o zaman da edi rama parti milletvekillerini parlamento dışına çıkarıyor ve sokak mücadelesini tercih ediyordu. netice mi? 25-30yıldır arnavutluk düzen tutturamıyor.
benim korkum mafyanın bu meseleyi örgütlemesi. asıl korkulacak bu.