- Twitter Çöplüğünden Mesajlar - 19 Nisan 2023
- Şimdi Kardeşliği Keşfetme Zamanı veya Sivil Toplumu göreve Çağrı - 15 Şubat 2023
- Bebeğime mama çaldım veya kutsal devletin çöküşü - 12 Şubat 2023
Yaratıcı kullarını sever. Ve kalplerimize de kendi sevgisinden koymuştur. Biz de güzel şeyleri severiz. Anne ve babamızı, çocuklarımızı severiz. Sevgiyle beraber Rabbimiz bize şefkat de gösterir. Yani bizim için doğruyu, hayırlıyı, güzeli ister. Biz insanlara da şefkatinden, rahmetinden cilveler vermiş, kalplerimize koymuştur.
Biz sadece sever ama şefkati ihmal edersek problem yaşarız. Mesela çocuğumuzu çok severiz. Bu yüzden de onun istediği her şeyi yapmak, istediği her şeyi almak o çocuğa şefkatsizliktir. Sevgi dikkat edilmesi gereken kaygan bir alandır. Şefkatsiz sevgi sevdiğimiz insana zulmetmektir. Çocuğumuzun, sevdiğimiz insanın istekleri acaba onun yaratılışına uygun mudur? Çocuğumuzun istediği son model telefonu, bilgisayarı almak o çocuğa iyilik yapmak mıdır?
Karşı cinsten birini çok seversiniz. Bu sevgi sevdiğimiz kişiyi şımartıp bize zulmetmesine vesile olabilir. “El cezayi min cinsil amel” diye Arapça bir kaide var. Ceza amelin cinsindendir. Sonsuz, sınırsız, şefkatsiz sevgi karşımızdakini putlaştırmaya sebep olur. Her put da kendisine tapınılmasını ister. Şefkatsiz aşk karşılık bekler, beklentileri gerçekleşmeyince de sönüp gider. Hatta nefrete, intikama dönüşebilir.
Allah’ı severiz, ama O’nun bize olan şefkatini göremezsek bu sanal, romantik bir kendimizi tatmin arayışından öteye gitmez. Allah’ı sevmek ne demektir? “Ben Rabbimi çok seviyorum” hiçbir gerçeği olmayan bir ifadedir. Yaratıcımız ile fıtratımıza ve yaratılışımıza uygun bir ilişki kurmadan O’nu sevdiğimizi iddia etmek kocaman bir yalandır.
Kuş yavrusunu sever, şefkat gösterir. Yumurtaya günlerce bakar, karnını doyurur. Sonra da ona uçmayı öğretip hayata gönderir. Karşılıksız ve beklentisiz.
Allah da bizi sever ve şefkat eder. Bizim için faydalı olanı gönderir bize. Azgınlaşmamıza hastalıklarla engel olur. Musibetlerle bizi terbiye eder. Yokluklarla aczimizi, fakirliğimizi öğretir, ölümlerle firavunlaşmamıza engel olur.
Sevdiklerimizle, çocuklarımızla, arkadaşlarımızla, dostlarımızla, bütün varlıklarla sevgi ile beraber şefkat ilişkisi de kurmalıyız.
Koyun insanlara nimet olarak yaratılmıştır. Onun varlık sebebi nimet oluşudur. Koyunu sadece sever, onun varlık sebebini göremezsek onu kesemeyiz. Ama koyuna şefkatli yani varlık sebebine uygun davranırsak onu keser ve nimet mertebesine çıkarırız.
Ben vatanımı, ülkemi, insanlarımı seviyorum. Ama onlara olan şefkatim ülkemin ve insanlarımın daha iyi, daha güzel, daha mutlu olmalarına çalışmaktır. Çevreye, insanlara, bütün varlığa duyarlı bir birey olmaktır.
Varlığı sevmek yetmez, ona şefkat duymak da asıldır.
Şefkat her şeyin, herkesin, başta da kendimizin varlığına, hikmetine uygun davranmaktır.
