- Kamuoyuna Duyuru…! - 30 Nisan 2023
- 1915 Olayları ve Konuşulmayanlar - 25 Nisan 2023
- Neden Ak Partiliyim? - 24 Nisan 2023
Mardin Artuklu Üniversitesi’nde gerçekleştirilen çalıştaya değinmiştim ama üzerine çok da konuşamadık. Yazımı uzattığımın farkındaydım ama söylenmesi gerekenleri de söylemek icap ediyor.
Sürekli bilgi kirliliği ve algılara yönelik yapılan kesilmez bilgi bombardımanına karşı durmak ve açıklamak bana göre insanlık borcu.
Yazı uzun olunca okumak da zor oluyor diyenler de çok. Dayanakları da yabana atılır değil. Sosyal medya ve internet artık sadece görsele hitap ediyor, okumaya yönelik olanlar da bir paragrafı geçmiyor.
Çok doğru. Bu yüzden de zaten birçok yazar konuları bölerek ve kısım kısım ayırarak yazıyor ya. Belki biz uzakta olduğumuzdan bazı anormallikleri daha net algılıyoruz. Ondan olsa gerek, benim uzatmam ve ayrıntılı açıklamam.
Neyse çalıştaydan bahsedecektim.
Çalıştayın konusu ‘İslam Medeniyetinin Geleceği’.
Büyük medeniyetler arasına girmeyi başaran İslam medeniyetinin geldiği nokta ve içinde bulunduğu durum ele alınmış.
Güzel bir çalışma olmuştur kanaatindeyim.
Ancak medeniyetin oluşması ve zenginleşmesi nasıl olur sorusu bana göre çok daha önemli.
İslam medeniyeti diye bir medeniyetten bahsedebiliyorsak eğer, bunun nasıl oluştuğu çok önemli.
O medeniyeti oluşturan zihin yapısı, hayata bakış, din anlayışı, söylem ve eylem birliği..
İslam’ın medeniyetinin oluşması uzun yıllar almıştır. Çeşitli milletler bu medeniyetin oluşması için çaba sarfetmişler ve bugüne gelinmiştir.
İslam medeniyeti oluşurken en temel konu bana göre ilim, bilimsel çalışmalar ve özgürlük ortamının kurulmasıdır.
Eski Yunan eserlerinin Arapçaya çevrilmesi, okutulması, bu eserler üzerine şerhler-eserler kaleme alınması ve toplum tarafından da okunması, zenginlik ve bilginin yaygınlaşmasını sağlamıştı.
Endülüs, İslam medeniyetinde önemli bir yere sahip.
Endülüs’te diğer dinlerle birlikte yaşayan müslümanlar, ‘öteki’ konumundaki kişi ve kültürlerden çok şeyler öğrenmişler ve bunları kendi kültürlerinde harmanlamışlar ve sonraki nesillere aktarmışlardır.
Eski Yunan’dan, hristiyan ve yahudi kültürlerinde olan kişilerin yazdıklarından bilgi depolamışlar ve bunları yaparken de, şu psikolojiye girmemişlerdir: ‘Bunları alırsak, toplumda İslam’a zarar veren fikirler oluşur, toplumu korumak adına bu eserleri tercüme etmeyelim’.
Bu psikolojide olunmamasının sebebi, o zamanki insanların İslam’a ve müslümanlara güvenmeleriydi.
Peki bugün öyle mi ya.
Bugün korumacı ve baskıcı bir anlayış ve davranış tarzı bütün İslam dünyasında hakim durumdadır.
Müslümanların din anlayışlarını koruma adına (güya iyi iş yapıyormuş ve sevap kazanıyormuşcasına) ilmi gelişmelere ve değişen dünyaya zıt bir düşünce tarzı ve ruh hali vardır.
Buradaki sorun kendine güvensizliktir.
İslam’ın prensiplerine, hayatın işleyişindeki uyumuna güven olmadığı için ilmi çalışmalardan bir kaçış hali bütün müslüman toplumlarının ortak davranış tarzı haline gelmiştir.
Kapalı, ötekine düşman, bilime ters giden, dini (haşa Yaratıcı Rabb koruyamayacakmış gibi) koruma ve muhafaza etme halinde olan insanlar ve toplumlar nasıl medeniyet dediğimiz çok fonksiyonlu bir yapıya katkı sağlayabilirler ki?..
İslam medeniyeti de bu sancılı durumun içinde sıkışmış kalmıştır. Bunu aşmak için İslam’a dönmeyi, daha İslami olmayı kendilerine çözüm yolu seçseler de başarılı olamamaktadırlar.
Çünkü daha İslami olan diye tanımladıkları da; hayattan kopuk, İslami değerler yerine keyfi-menkıbesel değerleri üstün tutan, İslam’a uymayan garip bir anlayıştır.
İslam’ın müslümanların korumasına ihtiyacı olmadığını defalarca ifade etmiştim. Ve bu korumacı anlayışın aslında İslami açıdan büyük günahlar arasına girebilecek bir eylem olduğunu da.
Buna ilaveten bir de baskı unsuru da olunca. Hangi medeniyetten ve medeniyete katkı yapacak hangi insanlardan söz edebiliriz ki?..
İslam medeniyeti, benimsemese de, eski Yunan-hristiyan-yahudi biliminsanlarının eserlerinin araştırılıp özümsenmesiyle dev medeniyetler arasında yerini aldı.
İslam medeniyetinin geleceğinden konuşmaya başlamadan önce bu medeniyetin oluştuğu zamanki insanların özgürlük, hoşgörü, ‘öteki’ ile barışık olma ve araştırmacı özelliklerini çok iyi tahlil etmemiz gerekir diye düşünüyorum.
Biz o insanlar kadar özgür düşünebiliyor muyuz? Özgürlükten bahsedebiliyor muyuz?
Medeniyetlerin oluşmasına katkı sağlayan bütün bilimsel, kültürel gelişmeler özgür ortamlarda ortaya çıkmışlardır.
Bu zihinsel ortama hazır mıyız, değil miyiz? Esas soru bu….
Sevgi ve Bilgiyle kalın
