- Şimdi Kısa Bir Ara! - 30 Nisan 2023
- Hayat her zaman bayram olmuyor! - 21 Nisan 2023
- Bu seçimde de kadının adı yok - 14 Nisan 2023
Yönetmen koltuğunda Can Ulkay’ın oturduğu, dram türünde olan AYLA filminin senaristliğini Yiğit Güralp üstlenmiş. Başrollerini Çetin Tekindor, İsmail Hacıoğlu, Ali Atay, Taner Birsel, Murat Yıldırım, Damla Sönmez, Meral Çetinkaya ve çocuk oyuncu Kim Seol gibi dev bir kadro paylaşıyor.
Türk Sineması adına çok ses getireceğini düşündüğüm film gerçek bir hayat hikayesinden yola çıkılarak çekilmiş.
Kore Savaşı’na asker olarak gönderilen Süleyman Dilbirliğin’nin yolu savaş esnasında öksüz kalan küçük bir Koreli kızla kesişir. Köyünde mutlu mesut yaşarken hem annesini hem babasını kaybetmiş olan bu küçük kızla Süleyman arasında güçlü bir bağ oluşur. Süleyman, yaşadığı travmalar yüzünden konuşamayan küçük kıza Ayla adını verir ve bu saatten sonra onun her şeyiyle ilgilenir.
Bir süre sonra tüm askeriyenin maskotu haline gelen Ayla herkes tarafından çok sevilir. Küçük kız çocuğu, savaşın içindeki o karanlık dünyaları varlığıyla adeta aydınlatır. Ancak Süleyman savaş bittiğinde çok istemesine rağmen küçük kızı Türkiye’ye getiremez. Bakalım Süleyman yıllar sonra söz verdiği gibi Ayla için yeniden Kore’ye dönmeyi başarabilecek mi?
Görüntü yönetmenliğini Jean-Paul Seresin’in yaptığı film için dünya standartlarında bir yapım olmuş diyebilirim. Tam dünya standartlarında demişken baştan sona büyüleyici müziklerde ise Fahir Atakoğlu imzası var.
Harikulade kostümlerinden platoların inandırıcılığına, görüntü seçimlerinden müziğine, ince ince bir oya gibi işlenmiş olan film için son yıllarda izlediğim en iyi Türk yapımlarından biriydi diyebilmem mümkün.
İsmail Hacıoğlu’un o muhteşem oyunculuğunu yeniden ama bu sefer yıldızlı bir biçimde konuşturduğu gözlerden kaçmıyor.
Bu titiz ve başarılı çalışmalarından ötürü oyuncusundan ışıkçısına kadar tüm ekibi kutlar; ayrıca Oscar’a da aday adaylığı ilan edilen Ayla filmini Hollywood’dan bol ödülle dönmesini dilerim. İyi seyirler.
2 çocuk babasıyım, 7 ve 10, kız ve erkek. Yıkıldım. Ağladım. En çok da aklımda şu sahne kaldı ‘’ Ankara Ankara güzel Ankara ‘’ vicdan bizim milletimizin tanımıdır ama o kadar yıl sözünü tutamamak çok çok kötü , iki kahraman da çok üzülmüş, ben de çok üzgünüm, şu an çeyrek mutlu son , ben 49 yaşındayım benim de gördüğüm eşkiya dan sonra 2. En iyi yerli , tebrikler de hala üzgünüm