Zamanın İzafiliğinde en kısa gece ve bin ay…

Yılın en uzun günüydü.

Almanya için sıcak bir gündü, insanı boğan bir sıcaklık.

İmsak 03.49; İftar 21.56. Oruç süresi 18 saat. Yatsı namazı 23.12. Türkiye saatiyle 00.12.

Ne kadar zor olursa, Rab o kadar sabrını verir diye bir düşünce de yok değil.

Mekke’de İmsak 04.09; İftar 19.12.

Yani Almanya’da oruç tutan birisinin, Mekke’de oruç tutan kişi iftar yaptıktan sonra, üç saat daha beklemesi gerek.

Mekke’ye uyulur mu? Kaynaklara bakmak gerek.

Evet, düşünce zinciri oluştu bugün bende. En uzun gün olmasıyla başladım düşünmeye. Ve en kısa gece.

Sürekli gece-gündüz eşit olsa daha iyi olmaz mıydı? Belki olurdu, ama sistem böyle çalışıyor.

Rab, mükemmel bir sistem kurmuş ve bu sistemde boşluk ve eksiklik yok.

En uzun gece olunca, en kısa gece de bu gece oluyor haliyle.

Tam bilmiyoruz ama bu gece için Kadir gecesi deniyor.

Eğer bu geceyse, hepinizin kadir gecesi kutlu olsun.

Bu gece mi, değil mi?

Hz. Peygamber diyor ki; ‘Kadir gecesi, Ramazan ayının son on günü içindedir’.

Bu yüzden de zaten ‘İtikaf’ ibadeti vardır. Camide inzivaya, tefekküre çekilmek. Son on günde, her günü kadir gecesi gibi yaşamak. Yani bir bakıma, işi sağlama almak. Çünkü hangi gün olduğu kesin değil.

Ama kuruluşlar demişler ki; bu gece. Olmayabilir de…

Bu geceyse, ne ilginç değil mi?

En kısa gece ve o gece bin aydan hayırlı. (Kadr Suresi, 3)

Zamanın izafiliğine bakın. Yaratıcı Rab açısından zaman ve mekan yok zaten.

Ayette de soruyor: ‘Kadir gecesinin ne olduğunu sen bilir misin? Kadir gecesi bin aydan hayırlıdır’. (2-3)

Bilmiyoruz evet.

Bir sonraki ayette ifade ediyor: ‘O gecede, melekler ve Ruh (Cebrail) iner dururlar’ (Ayet 4)

Nereye?

Yeryüzüne.

Ve Fecr vaktine kadar, bizim akıl ile bilemediğimiz birşeyler oluyor.

Müslümanlar, son on günde aramamak için, bugün demişler. Diyorum ya, kolaycı müslümanlar. Zorlanmaya ne gerek var. Ramazan ayının 27. gecesi. Olay bitmiştir.

Muhtemelen dün camilerde iftar verme yarışı olmuştur. Cami işletmeciliği yapan kuruluşların kasaları da bir hayli kazanç yapmıştır. Camide sürekli dersler verdiğim zamanlarda çok şahit olmuştum çünkü.

Kadir gecesi hem iftarlar açısından para geliri, hem de o gece mazlumlar için toplanan hayır açısından.

Caminin içinde elden ele gezdirilen para kutuları olurdu. Vaazda da hep nedense veren elin üstünlüğü zikredilir. Hatta vaaz veren siz iseniz, yanınıza gelir cami işletmeciliği yapan yönetici ve şöyle der:

‘Hocam, malum bu gece Kadir gecesi. Cami dolar, bunu değerlendirelim. Konuşmanızı hayır etme, sadaka verme üzerine yapsanız, iyi olur. Gene de siz bilirsiniz’. Sondaki ilave de manidardır. ‘Hocam, gene de siz bilirsiniz’.

Yazılarımdan rahatsız olanlar az değil, biliyorum. Şimdi onlar bu yazdıklarımdan da rahatsız olurlar.

Normaldir.

Ben de rahatsız oluyorum birçok seviyesizlikten ama umarsızca ifade edemiyorum, bana gönderilen mailler, sosyal medya mesajları yada yorumlar gibi.

Evet, bu da aklıma geldi bu gece.

Yazılanlar ve yorumlar için özel iletişim mail adresi olabilir. Gazetemizin yöneticileri sanırım bunu da düşünmüşlerdir, zamanı gelince hizmete girer.

Evet camiler diyorduk.

Camiler demişken Berlin’de yeni açılan camiden söz etmemek olmaz.

Hukukçu, yazar Seyran Ateş’in açtığı ‘liberal’ cami.

İnternette araştırırsanız göreceksiniz.

Başörtüsü olmadan, cüppe giyerek poz verdiği fotoğraflar.

Kadın-erkek aynı anda yan yana namaz kılabilecekler. Çok reformist, öyle değil mi?

Açılımcı. Liberal düşüncedekiler için.  İslam hep kötü görülmesin niyetiyle açılan bir cami.

Kadın hakları açısından önemli bir girişim.

Okuyucularım hemen teşhis koymasınlar.

Bu yazardan da bu beklenir, diyenleriniz olmuştur.

Sizi yanıltacağım.

Tasvip ettiğim bir proje değil.

Kadın hakları, evet sonuna kadar. Ama işi kitaba uydurmak hukukun gereğidir.

Delil yoksa, kafanıza göre beraber aynı ortamda namaz kılarız deme hakkını size kim veriyor?

 

Tavsiye ederim. Essen şehrinde çok güzel, tarihi bir Sinagog var, gezilmeye değer.

Orada bile erkekler alt katta, kadınlar üst katta ibadet eder.

Yani, aynı ortamda ibadet.

Çok zorlamışsınız Seyran Ateş hanım.

İfrat ve tefrit.

Aşırılık.

Bir tarafta bilgelikten yoksun yobazlık, öbür tarafta delilsiz, ilmi değersiz reformistlik.

Bari deseydiniz: Kuran’da geçen salat dua manasındadır. Biz burada dua etmek için bir araya geliyoruz.

Madem Reform yapacaksınız, onu da delile dayandırın.

Evet, Hz. Peygamber zamanında bir mahallede kadın imam olmuştur.

Ama böyle değil, Seyran hanım.

Orta yolu bulmak, tutturmak bu kadar mı zor diye aklıma geliyor.

Bu kadar zor mu, normali yaşamak.

Bir tarafta aşırı softa, yobazlık; öbür tarafta aşırı uçuk fikir ve icraatler.

Türkiye’de de durum aynısı. Sadece Almanya’da değil.

Adalet yürüyüşü, onunla dalga geçenler, askerin zehirlenmesi, ihmal, ifrat-tefrit…

Eski Chp liler vardı, bilirsiniz.

Sülaleden chpli. Nasıldı onlar? Ne olursa olsun chplilerdi.

Şimdi de eski chpliler gibi akpliler var.

 

Olaylara biraz yukarıdan bakmaya çalışınca, aklıma şunlar geliyor.

Belki gelecek için bunlar gerekli. Böylece orta yol bulunacak.

Yeni Şafak yazarı Kemal Öztürk’ün bir yazısı vardı: ‘Eleştiri hakkı, savunma hakkı, kul hakkı’.

Çok güzel ifade etmiş. Eleştiri olunca hemen fetö damgası, uymadı mı, hocacı gibi.

Yazılarımda sürekli ‘reformist’, ‘protestan yorum’ ifadelerini duymaktan sıkıldım. Seyran Ateş’in cami projesi, eğer öyle biri olsam, beni çok memnun ederdi. Ama etmedi.

Zorlamacı, menfaatçi, enaniyetçi bir çalışma.

 

Belki akpliler ve akp iktidarı da doyum noktasına gelince anlayacak.

Belki müslümanlar da iyice düşünce anlayacaklar. Ve sonra orta yolu bulacaklar.

Ama o zaman da, işte o başta, önde olanlar var ya, onların hesabı çok zor olacak.

Kişisel içtihat sistemi tezimi ifade etmiştim.

O zaman da; kesilmedi umarsız yorumlar, mesajlar ve iletiler.

Ama yaşanan, ayakları yere basan İslam anlayışı olmadan, bu sorunların altından kalkmak mümkün değil.

Bunun için tabii ki, farklı bir kültür gerekiyor. Okuyan, araştıran, kendi hayatına değer veren, başkasının hayatına karışmadan önce kendini sorgulayan, bilgeliğe dayalı tasavvufu, hukuka dayalı İslam anlayışını, kişilik ve insanilik esasına dayalı imanı benimseyen bireyler ve bu bireylerin oluşturduğu toplumlar gerekiyor.

Kadir gecesi, bin aydan daha hayırlı.

Bin ayın hayrını alacak bu gece: ‘Tefekkür edenler, tevbe edenler, insan olduğunu hatırlayanlar, zerre kötülüğünün derdine düşenler, zihnini zorlayanlar, Rab’i hissetmeye çalışanlar, O’na yakın olmaya çalışanlar, okuyanlar, sevenler, affedenler, empati kuranlar, insan olduğu için insana değer verenler, boş konuşmayanlar, erdemli olmaya çalışanlar, merhametliler, huşuyu yakalayanlar, Rab’i içinde hissedenler, O’nun insana üfürdüğünü arayanlar, dürüst-iyi niyetli insanlar, karşısındakini anlamaya çalışanlar, bilmiyorum diyebilmeyi başarıp öğrenmeye açık olanlar, kendini özgür hissedenler, inancı olup kendinde bitmek bilmeyen enerji hissedenler.

Ve daha birçok insan.

Rab’in rahmeti çok geniş. Ve O, sadece müslümanların değil, bütün insanların yaratıcısı.

O rahmetin içinde olmamızı, olmanızı temenni ederim.

 

Sevgi ve bilgiyle kalın…