- Zorunlu Bir Veda - 23 Nisan 2020
- Yunanistan’ın Korona Başarısındaki Sırrı Nedir? - 22 Nisan 2020
- AKP Eski Türkiye’den Şikayetinde Ne Derece Haklı? - 21 Nisan 2020
Kara Eylül 1971, FKÖ’nün Ürdün’de giriştiği sayısız gerilla eylemi, İsrail’in gerilla üslerine ve Ürdün köylerine yönelttiği karşı eylemlerle cevap buldu. Öte yandan FKÖ’nün artan askeri gücü, sonunda Ürdün Kralı Hüseyin’le FKÖ’yü karşı karşıya getirdi. Bir çok çarpışma sonunda 1971 Eylül’ünde Hüseyin’in orduları binlerce Filistinli’yi katlettikten sonra kurtuluş hareketini Ürdün dışına sürmeyi başardı. FKÖ, karargahını Ürdün’den Lübnan’a taşıdı. Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdül Nasır öldü. Muhammed Enver Sedat onun yerine geçti.
1973 Ekim Savaşı: Büyük ülkelerin Ortadoğu’da barış kurma girişimleri, İsrail uzlaşmaya yanaşmadığından başarısızlığa uğrar. Tıkanıklığı aşmak için Mısır’la Suriye, Sina ve Golan’daki İsrail birliklerine karşı saldırıya geçer. İsrail her iki bölgede de geri çekilmeye zorlanır. Yeni barış görüşmeleri başlar.
1974 FKÖ sekreteri Yaser Arafat BM Genel Kurulu’nda konuşma yaptı. Böylece BM tarihinde ilk kez bir kurtuluş hareketi liderine konuşma izni verilmiş oluyordu. Ülkelerin büyük çoğunluğu (o sıralar üyelerden 105 ülke) FKÖ’yü Filistin halkının tek meşru temsilcisi olarak kabul etti. Ayrıca BM Filistinlilerin “kendilerine ait bir yurda sahip olma hakkını” da tanıdı.
1975 Güney Lübnan’da sayısız gerilla eylemi yapılırken İsrail de bölgedeki mülteci kamplarını yoğun bombardıman ateşine tuttu. Halkı göçe zorlamak için Lübnan köylerine de saldırdılar.
Siyonistler, Güney Lübnan’ın da Yahudi devletine ait olduğunu iddia ediyorlardı.
Lübnan’da iç savaş başladı. Lübnanlı sağcı güçler, Beyrut bölgesindeki Filistin mülteci kamplarına saldırdılar ve FKÖ, Lübnanlı solcu güçlerin yanında savaşa zorlandı.
BM, Siyonizmi bir tür ırkçılık kabul ederek kınadı. Enver Sedat yönetimiyle İsrail, Abd’nin ön ayak olmasıyla bir anlaşma imzaladılar. Buna göre İsrail Sina’dan çıktı.
1976’da Suriye uzlaşmazlığı ortadan kaldırmak amacıyla sağcıların yanında Lübnan iç savaşına katılır.
1977’de Mısır Devlet Başkanı Enver Sedat kalıcı barış görüşmelerini başlatmak üzere Kudüs’e gider. Bu ziyaret özellikle FKÖ ve Arap Birliği tarafından kınanır.
1978’de İsrail Mart’ta Güney Lübnan’a girer ama çekilmek zorunda kalır. İsrail’le Mısır arasında, Camp David’te Abd’nin de katıldığı bir ön barış anlaşması imzalanır.
1979 İsrail Hava Kuvvetleri Lübnan’daki Filistin mülteci kamplarını bombalarken İsrail’le Mısır arasında nihai barış anlaşması imzalanır. İsrail desteğindeki Lübnanlı sağcı güçler, Güney Lübnan’ın bir bölümünde kendi devletlerini kurduklarını açıklarlar.
Ve 1980 yılında, İran-Irak Savaşı başladı.
(Yarın bu konu özelindeki son makale yayınlanacaktır.)
