- Zorunlu Bir Veda - 23 Nisan 2020
- Yunanistan’ın Korona Başarısındaki Sırrı Nedir? - 22 Nisan 2020
- AKP Eski Türkiye’den Şikayetinde Ne Derece Haklı? - 21 Nisan 2020
Son yıllarda dinde yaşanan travmalar, dini temsil etmeyi görev edinenlerin inananlara yaşattıkları kırılmalar, din adı altında yapılan baskıların ve dindar gözüken kesimin tavırlarının sonucunda “dindar bunlarsa ben olmam!” serzenişinin yaşandığı anların çoğaldığı görülüyor. Bunu dile getirenlerin sayısı da günbegün artıyor.
Devamlı çalışan birinin; istifa edip işsiz gezmeye karar verdiği ve tamamen inançsız olmaya başlamadan bir önceki halde bulunmasıdır Deizm. Ülkemizde artış gösterdiğine inanılmasında ve dile getirilmesinde haklılık had safhadadır. Din kisvesi altında yapılanlar, “Allah yoktur, az bilim vardır” demeye vardırıyor insanları…
Her dinin mensubunun kendi dinini tek doğru yol olarak benimseyip diğer dinden olanları kafir olarak görmesinde mantıksızlık arayan ve bunu kavramaya çalışanların, düşündükçe itiraz ettikleri ve dinsizliğe inanmaya başladıkları görülür.
Bir takım saçma sapan insanların din adına yaptığı dindışı hareketleri görüp nefret edenler muhakkak vardır. Dolayısıyla gavura kızıp oruç açmaya niyetlenenlerin davranışı olarak da görülebilir.
Müslümanların hergün daha fazla; Müslüman olması değil de, Müslüman/lık yapması, insanı dinden imandan soğutuyor. Cemaatler desen, hepsi bizden/bizden değil standardına ayarlı, siyaseten Müslüman görünen bazı insanların çalmadıkları bir şeyin kalmamasına, liyakatsiz kayırmadıkları insan bulunmamasına, hakkına geçilen binlerce kişinin mağdur edilmesine ve bu temsiliyette bulunduklarını bildikleri fakat güzel örnek ol(a)madıkları halde Müslümanım ayağına yattıklarına hepimiz şahidiz. Kısmen inanan ya da neye inanacağına karar veremeyenler bunları yaşadıkça, hezeyana uğruyor ve “ben bunlarla aynı dine inanıyor olama.” demeye vardırıyorlar işi ya da inançları…
İslâm’ın hak din olduğu konusu kimi insanlar için su götürmez bir gerçeklik iken, yaşananlar ise sadece laftan ibaret bir görüntü arz edince tenakuz başlar.
Daha bir çok farklı etmenin katkısı bulunabilir bu ana yaklaşılmasında. Yukarıda saydığım handikapların yanı sıra, mikro milliyetlerin anlamsızlığının fark edilmesini, din kitaplarını okumak ve biraz bilim öğrenmeyi gördüğüm kadarıyla en verimli etmenler olarak ekleyebiliriz. Bunun yanında dünyadaki kötülüklerin “hayırsever ve omnipotent Tanrı ya da Allah” fikriyle çelişmesi, real versus ideal çelişkisine insanı da itiyor olabilir.
“Burada durup düşünülmesi gereken; kişiler üzerinden akımları/dinleri/inanışları karalamak ne derece doğrudur? Bunu sorgulamak gerek. Kişilerin yanlışları Allah’ın yanlışı mıdır? Sizi dinden soğutanlara değil de, sizi güzel örnek olmaya itecek sebepler üzerinde düşünmeye meyl etmek daha doğru olsa gerek..!” demek de mümkündür.
“Tüm dinler insanlar tarafından tasarlanmıştır. İktidar, güç, menfaat elde etmenin ve ayakta uyuyan toplumları kontrol altına almanın en kestirme yolu dindir” diye tarif etmek de mümkündür.
Seneca: “Din sıradan insanlar için gerçek, aydınlar için yalan, iktidarlar içinse kullanışlıdır” derken, aklı ve mantığı dışavurur. Bundan sonrası ise imansızlıktır.
Allah ise Hz. Muhammed ile ahlakı tamamladığını beyan eder. “Din ahlakı erdemsiz insanlar içindir. Doğru düzgün bir insan olarak yaşamak için herhangi bir din ahlakına ihtiyaç var mıdır?” diye sormak da mümkündür.
Hz. Muhammed’in bir hadisi ile bitireyim: “Ben ümmetim için kafirin yapacağı kötülüklerden korkmam. Çünkü; kafirin küfrü onları yok eder. Ben en çok münafıklardan korkarım. Ümmetime en çok onlar zarar verir. Çünkü; münafıklar iyi bildiklerinizi söyler, kötü bildiklerinizi yapar.”
İşte Müslüman toplumu dininden deizme kayıyorsa, münafık hallerine bakarak, onların yaptığını din zannederek kayıyor. Üstelik bu münafık tayfa bu ümmetin gerçek dinini öğrenmesine de mani oluyor ki, hilelerini devam ettirebilsinler.
İman insanı insan eder; belki insanı sultan eder.Öyle ise insanın vazife-i asliyesi iman ve duadır.Küfür insanı gayet aciz bir canavar hayvan eder.
23.söz
Benim, kendi hayat tecrubemle, olusmus bir gorusum var; dindarlar iki siniftir, samimi dindarlar ve profesyonel dindarlar. Profesyonel dindarlarin cogunlugu dine inanmaz, iclerinde ateist olanlari bile vardir, para konusunda uzmandirlar. Deizme kayis var mi, yok mu? Emin degilim. Fakat profesyonel dindarlarin sahada sergiledikleri tavirlar, eninde sonunda dusunme kapasitesi olanlari, deizmle, hatta ateizmle tanistiracaktir.