- Zorunlu Bir Veda - 23 Nisan 2020
- Yunanistan’ın Korona Başarısındaki Sırrı Nedir? - 22 Nisan 2020
- AKP Eski Türkiye’den Şikayetinde Ne Derece Haklı? - 21 Nisan 2020
Türkiye’de tutuklu bulunan önemli isimler iki gündür art arda tahliye ediliyor.
İlk tahliye önceki gün gerçekleşti. Edirne’de askeri yasak bölgede yakalandıktan sonra tutuklanan 2 Yunan askeri tutuksuz yargılanmak üzere serbest bırakıldı. Tabii tekrar geri alınamayacak askerleri, tutuksuz yargılamak çok mantıklı olmasa da, böyle bir kararla salındıklarını bilmek lazım.
Geçtiğimiz günlerde Katar’ın bir bakanı Yunanistan’ı ziyaret etmiş ve askerler konusunda yardımcı olacağını dile getirmişti. Bazı ihaleler karşılığında bunun gerçekleştiği ve Katar Şeyhinin dünkü ziyaretinde 15 milyar dolarlık yatırım paketinin, bununla ilintili olduğu da konuşuluyor.
Ardından; Büyükada davası kapsamında tutuklu bulunan Uluslararası Af Örgütü Türkiye Şubesi Onursal Başkanı Taner Kılıç’ın tahliyesi gerçekleşti. İstanbul 35. Ağır Ceza Mahkemesinden yapılan açıklamada; “Silahlı terör örgütüne üye olma suçundan tutuklu olan Taner Kılıç’ın durumunun gözden geçirilmesi sonucu tahliyesine karar verilmiştir.” denildi.
Siyasi rehine muamelesi gördüğü sayılan Amerikalı Papaz Brunson gibi, Türkiye başka siyasi rehineleri de alıkoymakla suçlanıyor. Buna Büyükada davası tutukluları (ki içlerinde farklı statüde çok kişi var), HDPli tutuklular, siyasi vekiller, gazeteciler ve benzeri daha bir çok tutuklu kişi… Avrupalılarca siyasi rehine gibi görülüyor.
Her ne kadar temel bir hukuki işlem olsa da, kazananın diplomasi olması da; bu tahliyelerin, iktidarın siyasi bir kararı olarak okunmasına engel olamadı.
Bunu başka tahliyeler de takip edecek gibi. Buna çok önemli isimler hatta Osman Kavala da dahil kanaatimce…
ABD ile, saçma biçimde başlayan ve önlenemez boyuta ulaşan krizden dolayı, aramız bozuk. Tüm dünyaya düşman olmaktansa, bu tahliyelerle Avrupa’ya zeytin dalı uzatıldığı dillendiriliyor.
Türkiye’nin tipik dış politikası bu aslında. Önce atarlanıyoruz, sonra da sessiz sedasız bırakıyoruz. Burada kritik soru şu: “Rahibin salınmayacağı anlamına gelen bir gelişme mi bu? Yoksa ‘Ey Amerika, bak efelenmeden efendi efendi isteseydin verirdik’ mesajı mı veriliyor?” Kestirmek güç. Amerika ile kopma noktasına gelen ilişki için, Avrupa’nın son günlerdeki olumlu açıklamalarına jest mi bu, anlamaya çalışıyoruz.
Ve zor soru… bu tahliyelerle Papaz Brunson’un da ev hapsinden çıkarılıp, Amerika’ya yollanmasının kamuoyu nezdindeki hazırlık safhası mı, yani kostümlü bir prova mı bu, bekleyip göreceğiz. Maksat “Sadece Brunson’ı değil diğerlerini de serbest bırakıyoruz. ABD’ye özel bir şey yok” algısını yaratmak mıdır acaba?
Uluslararası ilişkilerin gevşetilmesi ve tansiyon düşürülmesi elbette ki, gereklidir. Ancak; Cumhurbaşkanlığına aday olmasına izin verilen ve tutuklu yargılanan Selahattin Demirtaş’ın, kaçma şüphesi sebebi ile salıverilmediği düşünüldüğünde, tüm bu gerçekleşenler hep tartışma konusu olacaktır.
Velhasıl; maça ikilisi ve sinek verildi. Sıra Papaz’a kadar gider mi? Brunson serbest kalana kadar şu önümüzdeki günlerde varsa başka yabancı tutukluların serbest kaldığını duyarsak şaşırmamak lazım. Hepsi aslında Brunson’a teşekkür etmeli.
Eğer ki denge siyaseti gözetiliyorsa umarım işe yarar. Ama yarayacağını sanmıyorum. Avrupa iki yüzlüdür. Trump ise dan dan konuşan biridir. Bugün kötü, ansızın iyi olabilirsiniz. Ya da tam tersi…
