Virüs’ten sonra dünya çok farklı olacak, peki ya İslam anlayışları?

Virüsle birlikte çok şeyimiz değişti. Değişmeye de devam ediyor. Tıp alanındaki yetkili kişiler sürekli bekleyin diyorlar ve bekliyoruz. Herkesin zihninde aynı soru var: ‘Normal hayata ne zaman döneceğiz?’. Açıkçası bunun cevabını bilen yok. 

Kelimenin tam anlamıyla Quantum dönemi, yani belirsizlik. Schrödinger’in kedisi deneyindeki gibi, hem var hem yok, hem ölü hem diri. 

Hem savaş ortamlarındaki gibi ekonominin kötüye gitmesi, hem hayatın devam etmesi. 

Hem işe gidiliyor, hem haftasonu sokağa çıkma yasağı. 

Bu durum dünyanın her yerinde aynı. Sürekli planlar yaparak bir sene sonrayı programlamak isteyen Almanya bile iki hafta sonrası ne olacak bilemiyor. 

Virüsle birlikte birçok şey değişecek: Tatiller, resmi ve dini bayramlar, konserler, etkinlikler ve spor. 

Alanımla ilgili olan tarafa biraz ışık tuttum ve düşündüm.  

Acaba İslam anlayışlarının durumu ne olacak?  

Müslümanların genel İslam anlayışı ibadetlere endeksli ve bu ibadetlerin ferdi ve cemaatle ifası.  

Cemaatle yapılan ibadetler sekteye uğradı: Camiler kapalı ve namazlar cemaatle kılınamıyor. Cuma namazları da hakeza öyle. Ramazan ayında teravihler de kılınamayacak. Eğer aşı bulunması gibi bir gelişme olmazsa, sanıyorum Hac ibadeti de sekteye uğrayacak.  

Şu anki durum:  

İbadetler ferdi, yani evlerde,  

Hac ve Umre olmayabilir,  

Kimileri için zikirler de olmayacak…  

Genel geçer bu İslam anlayışıyla Müslümanlar adeta eleştirdikleri Batı dünyası din anlayışına evrilecekler. Çünkü çok farklı bir durum yok, sadece ibadetler. Onlar da ferdi…

İslam anlayışlarında değişiklik olur mu?  

Benim öngörüm olacağı yönünde. Neden mi? Bunu şimdiden görüyoruz. Her konuda fetvalar vermekten geri durmayanlar bile konu virüs olunca, aman efendim hekimler bilir demeye başladılar.  

Kısmi rahatlama olunca da durum çok farklılaşmayacak bence.  

İslam anlayışındaki değişmenin, tam da bu noktada olacağı kanaatindeyim.  

Camiler kısmi rahatlamayla açılınca, cemaatle ibadet konusu da insanların kişisel kararlarına göre şekillenecek. Genel geçer kararlar ve kabuller ortadan kalkabilir. Neden bunu söylüyorum? Çünkü virüsün etkisinin genel geçer kuralı yok. Kimi hasta olduğunu anlamıyor, kimi hafif atlatıyor, kimi hastaneye yatıyor, kimi yoğun bakıma geçiyor. Kimisine 75 yaşında iken etki ediyor, kimisi 107 yaşında iyileşiyor… 

Demek ki, her bünyede farklı etki gösteriyor. Her bünye farklı. Her birey farklı. Her bireyin dini algılaması farklı olabilir…  

Her bireyin virüs sonrası kısmi rahatlamada vereceği kararlar da farklı olacak.  

Can tatlıdır ve insanlar canlarını korumakla görevli oldukları için de kararlarını kendileri vermek isteyecekler.  

Kararını kendi verebilen kişiler de hayatta kalacaklar.  

İbadetlerde yaşanacak bu bireysellik, insanların içlerindeki cemaat olma isteğini arttırabilir. Ama nasıl bir cemaate yönelme?  

Medine Dönemi’nde olduğu gibi, bölgesel, fikirsel, inançsal ve yaşam tarzının ortaklığı. Bu kişilerin bir araya gelerek komünler oluşturması.  

Virüs salgını da aslında bizleri o yöne kanalize ediyor. İhtiyacını üretebilen, kontrolün daha kolay sağlandığı, köy tarzı yaşam ama modern hayatın imkanlarını da içinde barındıran.  

Bunları birleştirdiğimizde manzara aslında çok net.  

Bireysel alanda kendi kararlarını veren ve ama toplum olarak küçük gruplara bölünmüş ve bu genel yaşamda İslam’ı uygulamaya çalışan Müslümanlar.  

Bu bir alternatif. Ama yaşam tarzımı değiştirmeyeceğim diyenler de çıkacaktır, yani İslam anlayışlarını değiştirmeyecek olanlar. 

Sanırım onlar da, camilerin kapanmasına, cemaatle kılınamayan namazlara hayıflanarak hayatlarına devam edecekler. 

Sevgi ve Bilgiyle kalın